Nadat ik vorige week op het Groningse festival Noorderzon een huwelijk mocht voltrekken voor de gemeente Groningen en met zoveel aandacht hiervoor, dat ik zelf ook het weekend op een wolkje bleef zweven. Misschien kwam het ook dat ik zelf ook niet was weg te slaan van het gezellige festival.
Maar na het weekend toch weer gewoon met de beide beentjes op de grond en mocht ik mij voorbereiden op alweer twee super mooie ceremonies met fantastische bruidsparen.
Donderdag reed ik in een enorme wolkbreuk naar een een hele fijne locatie. het was de tuin van de dochter. Terwijl ik aankwam, was iedereen druk bezig alle stoelen weer droog te maken en toen het bruidspaar in hun eigen knalrode Fiatje 5 arriveerde, verscheen daar de zon en die bleef schijnen. Twee mensen die elkaar hier gevonden hebben, de 1 geboren in Italie en de ander opgegroeid in Z. Afrika. Hoe mooi brengt het lot je dan bij elkaar.
Het was een hele warme persoonlijke ceremonie waarin de liefde voor hun kinderen en kleinkinderen de rode draad was. Maar vooral de liefde voor en met elkaar heeft mij geraakt. Wat mooi is het toch als je ook later de grote liefde weer mag vinden. Tijdens de ceremonie voelde ik dat we allemaal met elkaar waren verbonden. Dat maakt het ook zo bijzonder. En kijk op de foto hoe prachtig paar ze zijn!
Na de ceremonie wachtte nog een muzikale verassing en zongen daar drie engeltjes zo mooi. En natuurlijk zong de bruid zelf ook nog voor haar kersverse man. Dat kun je verwachten van een operazangeres.
Dat ik mocht aanschuiven bij de BBQ vond ik natuurlijk heel gezellig en met een ijsje van de Italiaanse ijscokar, reed ik heel gelukkig weer naar huis om vervolgens mij weer voor te bereiden op het sprookjesachtige huwelijk de volgende dag. Maar daarover later meer.
Wat is het elke heerlijk voor mij om zo vaak met zoveel liefde te mogen omringen. Ja trouwambtenaar zijn is echt het allerleukste vak wat er bestaat!